وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا...

(سوره مبارکه مائده ایه 12)


 نقبای بنی اسرائیل، وزرای حضرت موسی وسرپرستان دوازدہ طایفه از آنان بودند۔ از رسول خدا(ص) روایت است که فرمودند: خلفای پس ازمن دوازدہ نفرند، به تعدادنقبای بنی اسرائیل

مخالفانِ راہ اھل بیت، بسیارکوشیدند که این عددرا برخلفای راشدین، خلفای بنی امیه وخلفای بنی عباس منطبق سازند، بااینکه باھیچ کدام جور درنمی آید۔ واین تلاش بیھودہ درحالی است که دھھا حدیث از زبان پیامبرخدا(صلی اللہ علیه وآله) کہ نام دوازدہ تن رادربردارند، درکتب معتبرشیعه وسنّی به چشم می خورد که نخستین آنان علی (ع) و آخرینشان حضرت مھدی(عجل اللہ فرجه) است۔

پیام ھا:

۱)ھمراھی خداوند با ما، چند شرط دارد: نماز، زکات، ایمان، نصرت انبیاء، انفاق "إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ۔۔۔"

۲)ایمان به انبیاء به تنھایی کافی نیست، یاری آنان ھم لازم است۔"وعزّرتموھم"

۳)کمک به خلق خدا، کمک به خداست"اقرضتم اللہ" به جای{اقرضتم الناس}۔

۴)نمازوزکات وانفاق، درکنار پذیرش ویاری رھبران الھی مفھوم دارد۔"اقمتم الصلاۃ وآتیتم الزکاۃ وآمنتم برسلی وعزّرتموھم"

۵)بھشت رابه بھاء دھند، نه به بھانه۔ اگر نماز، زکات، ایمان، امداد وانفاق بود، بھشت ھم ھست۔" لئن اقمتم الصلاۃ۔۔۔لادخلنّکم جنّات"

*نکته جالب اینجاست که صحبت ازنقبای دوازدہ گانه(اثنی عشرنقیبا)در آیه ۱۲ سورہ ی مائدہ آمدہ(این نکته در تفسیر نیامده است)

تفسیر نور/جلد سوم/ صص:44۔45 ۔