MaHDi FoRuGHi (NuR 54- FoRGHaN 20)(RaMeZaNe 91- JaMKaRaN).mp3

تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا

(سوره فرقان ایه اول)

اين سوره با جمله "تبارك" آغاز مى شود كه از ماده بركت است و مى دانيم بركت داشتن چيزى عبارت از آن است كه داراى دوام و خير و نفع كامل باشد.
مى فرمايد: پر بركت و زوال ناپذير است خدائى كه "فرقان"را بر بنده اش نازل كرد، تا جهانيان را انذار كند
جالب اينكه مبارك بودن ذات پروردگار به وسيله نزول فرقان ، يعنى قرآنى كه جدا كننده حق از باطل است معرفى شده ، و اين نشان ميدهد كه برترين خير و بركت آن است كه انسان وسيله اى براى شناخت - شناخت حق از باطل - در دست داشته باشد!

در حديثى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) چنين آمده است:كسى كه سوره فرقان را بخواند (و به محتواى آن بينديشد و در اعتقاد و عمل از آن الهام گيرد) روز قيامت مبعوث مى شود در حالى كه در صف مؤمنان به رستاخيز است ، كسانى كه يقين داشتند كه قيامت فرا مى رسد و خداوند مردگان را به زندگى جديد باز مى گرداند.

منبع:تفسیر نمونه